Het is de nachtmerrie van elke topsporter. Een kapotte knie,
vlak vóór de Olympische Spelen in je eigen land. Twee jaar revalideren om
vervolgens uit het nationale team gegooid te worden. Zelf 150.000 dollar aan
fondsen werven en op eigen kracht Sochi halen. Dat is het onwaarschijnlijke
verhaal van een prachtige Canadese sportvrouw. Lees mee.
Larisa Yurkiw. Geboren en getogen in de bergen van Owen Sound Ontario, Canada. De snelste alpine skiër van haar land, klaar om te schitteren op de Olympische Spelen van 2010 in Vancouver. Een val tijdens een trainingsafdaling in Val d’Isere in december 2009 doorkruist haar droom. Terwijl in Whistler de medailles worden verdeeld, verbijt Larisa de tranen vanaf haar bed, haar benen in de hoogte. Een langdurige revalidatie volgt.
Zal zij ooit volledig herstellen? Er zijn drie operaties nodig. Twee jaar werkt ze keihard aan haar terugkeer. Klaar om alsnog haar droom te beleven. In Sochi dit keer. Ze wordt weer opgenomen in het nationale team, al is er weinig geld voor de alpine nummers.
Crowdfunding
Gezien de penibele financiële situatie voor de afdalers
besluit de ondernemende Larisa een crowdfunding campagne te starten. Het lukt
haar om 22.000 dollar op te halen via het Canadese platform Pursuit. Haar
mailbox loopt over. Media pakken het verhaal op, niet in het minst vanwege de
rake campagnevideo en de frisse en zelfverzekerde uitstraling van Larisa. Het
levert haar veel publiciteit en een schare trouwe fans op.
Het seizoen 2012-2013 wordt echter geen succes. Twijfels hebben Larisa in haar greep, kan ze ooit haar oude niveau weer halen? Resultaten blijven uit. De coaches van het nationale team zien meer potentie in andere skiërs. Zij gaat niet voor de medailles zorgen. Exit Larisa. Na zeven jaar in de nationale ploeg staat ze er in de zomer van 2013 alleen voor. Een jaar vroeger dan gepland, wat de 25 jarige Larisa betreft.
Team Larisa
Doorgaan waar anderen stoppen. Haar droom moet geleefd
worden, hoe dan ook. Gesterkt door de publiciteit en het succes van haar
crowdfunding campagne besluit Larisa haar eigen team op te richten. Liefst
150.000 dollar heeft ze nodig voor een eigen missie naar Sochi. Een kansloze
zaak?
Niet voor Larisa. Ze neemt haar lot in eigen hand. Met het succes van haar eerdere crowdfunding campagne als basis lukt het Larisa om zelf bedrijven en particulieren te interesseren in haar verhaal. Een bank voor Canadezen met Oekraïense wortels doet de eerste stap. Ze steunen Larisa, wiens ouders van Oekraïense afkomst zijn. Later volgen meer bedrijven. Team Larisa is op weg naar Sochi. Onafhankelijk van de bond, op eigen kracht. Met een eigen coach, die ook het lef heeft in haar te investeren.
Een ander perspectief
Larisa traint in de zomer met het Duitse team op de
gletsjer van Zermatt. Een leven buiten het nationale team vormt haar. ‘Voor het
eerst in mijn leven weet ik wat een skipas eigenlijk kost’, verklaart ze in een
interview. Eind 2013 verschijnt ze aan de start van het World Cup seizoen. Twee
top 12 plaatsen in World Cup afdalingen, dat heeft ze nodig om een Olympische
nominatie te verdienen. Een schijnbaar onmogelijke opgave. Ze kwam nooit hoger dan een zestiende plek in World Cups, ze haalde 5 top 30
noteringen in haar carrière tot nu toe.
Inspiratie
Canada, hier ben ik! Als 51e gestart haalt Larisa voor het eerst in haar leven een plek bij de top 10 van een World Cup.In Lake Louise, Canada nog wel. Opeens is ze nog maar één top 12 notering verwijderd van de Olympische Spelen. De Canadese bondscoach is er als de kippen bij om te benadrukken dat Larisa absoluut in de ploeg wordt opgenomen als ze aan de eis voldoet. Tijdens het World Cup weekend in Lake Louise blijkt nog maar eens hoe het doorzettingsvermogen en geloof in eigen kunnen van Larisa anderen inspireren. Vrijwilligers halen nog eens 6000 dollar op om Larisa te steunen.
Terug naar de plek van het drama
De World Cup trekt verder. Er volgt een wedstrijd in Val
d’Isere, de plek waar het vier jaar geleden compleet mis ging. Zonder twijfel
raast Larisa de berg af, het is niet genoeg voor een top 12 echter. Ze viert
Kerstmis in Canada en verschijnt op zaterdag 11 januari 2014 aan de start in
Altenmarkt Oostenrijk. Nog drie kansen op Sochi.
De piste in Altenmarkt ligt haar. Larisa zet een
prachtige tijd neer. Ze wordt uiteindelijk zesde. En dan is de droom ineens
werkelijkheid. Ze mag naar de Olympische Spelen. Zonder reserve bevestigt de
Canadese bondscoach direct na de race dat ze voor haar land mag uitkomen in Sochi.
Canadese supporters lanceren meteen een Facebook pagina om Larisa als
vlaggendrager te promoten. De pagina heeft inmiddels 2400 likes.
Doorzettingsvermogen, initiatief en een rotsvast geloof
Een vrouw die tot twee keer toe knock-out leek te zijn,
eerst door een blessure en daarna door een besluit van de bond, blijft trouw
aan haar sport. Ze kiest haar eigen pad, met hulp van een trouwe schare fans, van
haar coach en van een groep bedrijven die in haar geloven. Straks leeft ze
haar droom op de hellingen van de Kaukasus. In Sochi mag ze uitkomen voor haar
land op drie onderdelen. Larisa Yurkiw. Respect. Go Canada!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten